Pod nitryfikacją rozumiemy więc przeistoczenie amoniaku, względnie węglanu amonowego, w saletro, a zatem w związek azotowy, najłatwiej i najchętniej przez roślinę przyswajany. Ze względu na niezmiernie ważne znaczenie, jakie ma ten proces w praktyce rolnej, zastanowimy się nad nim szczegółowiej.

Początek studiom nad nitryfikacją dali w roku 1878 Schloesing i Muntz, a choć zasługa dokładnego wyjaśnienia tego procesu należy się Winogradzkiemu, to jednak w wyświetleniu niektórych szczegółów znaczne zasługi położył również nasz rodak prof. dr. E. Godlewski.

Studia nad nitryfikacją dowiodły, że mamy tu do czynienia z pewnego rodzaju współżyciem dwóch gatunków bakterii. współżyciem, polegającym na tym, że jeden z zaangażowanych tu gatunków przygotowuje grunt dla rozwoju i czynności życiowych drugiego. Przeistoczenie mianowicie amoniaku, resp. soli amonowych, w saletrę, odbywa się w dwóch fazach, z których pierwsza kończy się przemianą amoniaku na kwas azotawy rsp. azotyny, druga zaś daje produkt ostateczny nitryfikacji, tj. kwas azotowy rsp. azotany.