Wytwarzanie odmian przez krzyżowanie cz. 5

By admin

23 lipca, 2017 Uprawa ziemi No comments
Tagi: uprawa roślin, uprawa rukoli, uprawa ryżu, uprawa rzepaku, uprawa rzodkiewki, uprawa sałaty, uprawa selera, uprawa selera naciowego

Obydwa piórkowate znamiona wychylają się na zewnątrz pomiędzy otwartymi plewami. Pręciki wydłużyły się szybko już w czasie otwierania się plew, przy czym z pylników wysypuje się często cała prawie zawartość pyłku, tworząc znane, nad kwitnącym żytem unoszące się tumany pyłu.

Niekiedy pada także część pyłku na własne znamię, gdyż pylniki pękają zwykle przed zupełnym wydłużeniem się pręcików.

Ponieważ znamiona dojrzewają równocześnie z pylnikami, bardzo łatwo więc odbywać się może samozapylanie kwiatków na jednym kłosie lub pomiędzy różnymi kłosami.

Zauważono jednak, że samozapylanie nie oddziaływa pomyślnie na zapłodnienie żyta i że najczęściej następuje obcozapylanie.

Wyłączne prawie obcozapylanie i ciągłe krzyżowanie się, jest prawdopodobnie powodem tego, że z pomiędzy wszystkich zbóż, żyto przedstawia największą jednostajność kształtów.

Na pszenicy przebieg kwitnienia nie jest tak widocznym dla oka, jak nażycie. Zwieszanie się pręcików z pomiędzy plew, nazywane zwykle kwitnięciem pszenicy, jest już oznaką okwitnięcia; zwieszające się pylniki są wtedy najczęściej puste, plewy szczelnie zamknięte, a znamiona są już zapylone.