Plewy kwiatowe pszenicy otwierają się zazwyczaj dopiero rano pomiędzy godziną 4 a 6, jeżeli deszcz nie pada, a temperatura wynosi najmniej 16 stopni Cel. Przy tym stopniu ciepła, otwierają się plewy zarówno przy zachmurzonym, jak i przy pogodnym niebie. Najpierw ukazuje się pomiędzy plewami wąska tylko szczelina, następnie jednakże roztwierają się plewy bardzo szybko, tworząc kąt, wynoszący nieraz do 45 stopni. Trzy pylniki podnoszą się wyraźnie w skutek wydłużenia się nitek pręcikowych, następnie zwieszają się zwolna na bok, pękają i wydzielają nieco pyłku; wreszcie nagle zupełnie się wyginają, wysypują całą prawie zawartość pyłku w postaci obłoczka i zwieszają się pomiędzy plewami, które zwolna zamykają się na zawsze. Piórkowate znamiona wyzierają nieco z pomiędzy plew.

W razie długotrwałego deszczu lub zimna, plewy wcale się nie otwierają i następuje samozapylenie. Rozwarcie się plew bywa wywołanym przez silne nabrzmienie dwóch łuszczek miodnikowych, znajdujących się przy nasadzie kwiatu, pomiędzy zawiązkiem, a zewnętrzną plewą. Łuski te, pęczniejąc pod wpływem wilgoci, grubieją i wypychają plewę na zewnątrz; gdy później woda znika z łusek, natenczas powraca elastyczna plewa na dawne miejsce. Kwiatki jednego kłosa nie kwitną równocześnie, lecz kolejno, w mniej więcej regularnym następstwie.