Ponieważ forma ta ustaliła się i stała się nową odmianą, nazwał ją pszenicą Mungoswells. Po dziś dzień jeszcze bywa ona uprawianą w Anglii, pod różnymi nazwami.

W podobny sposób wytworzył w r. 1824 z jednej, silnie i wysoko wyrosłej rośliny owsa nową odmianę Hopetown, której uprawa obecnie bardzo jest rozpowszechnioną. W r. 1832 zauważył na fermie Drem, sąsiadującej z Mungoswells, piękny, pełny kłos pszenicy, zawierający 102 ziarna, z których wyhodował pszenicę Hopetoim, którą później nazwano Wliite Hunter s.

Wytworzył również owies Shirreff (Shivreft oat), o którego powstaniu nie mamy bliższych szczegółów. Począwszy od r. 1856 poświęcił się systematycznemu wyszukiwaniu przypadkowych przeobrażeń na szerszą skalę. W r. 1857 uprawiał w swojej szkółce oddzielnie ziarno pszenicy, zebrane z 70 różnych kłosów. Po licznych próbach, udało mu się otrzymać trzy nowe dobre odmiany pszenicy, tj. Sliirreff’s beanled red, Sliirreff s bearded wliite i Pringles.

W r. 1862 rozpoczął hodowlę owsa i doszedł do czterech nowych odmian, nazwanych: Early Yellow, Fine Yellow, Long Yellow i Early Angns.