Widzimy z powyższego, że dopiero po paru, 3 do 4 latach, można wyrobić sobie zdanie o wartości wyszukanej formy i że następnie jeszcze parę lat upłynie, zanim zdołamy wyhodować na sprzedaż -większą ilość nowej pożytecznej odmiany, o cechach zupełnie ustalonych.

U zbóż posiada skłonność przeobrażania się w najwyższym stopniu pszenica, w mniejszym już stopniu jęczmień i owies, podczas gdy żyto rzadko kiedy ulega tej skłonności. W Anglii zwłaszcza przez hodowlę nowych form wyprodukowano bardzo szlachetne zboża.

Najwięcej odznaczył się na tern polu Szkot Patrick Sliirreff w Haddington, który wyhodował 11 nowych odmian.

W r. 1819 znalazł on na fermie Mungoswells (w hrabstwie Haddington) w łanie pszenicy jedną, szczególniej rozwiniętą roślinę; roślinę tę odosobnił od innych, zasilił nawozem i zebrał z niej 64 kłosy z 2473 ziarnami, które wysiał rzędowe.

W następujących dwóch latach siał rzutowe, a czwarty zbiór, stanowiący potomstwo oryginalnej rośliny, dal 42 kwartery angielskie, tj. około 95 korcy dobrego nasienia.